Vandaag ben ik jarig en dus weer een jaartje ouder. Natuurlijk hoop ik nog heel oud, gezond en gelukkig te blijven, maar dit jaar voelt het voor het eerst toch een beetje anders. Vanaf je 30ste gaat je vruchtbaar achteruit en heb een grotere kans op een miskraam. En ik ben al 6 jaar over die grens heen. Tenminste dat is wat de statistieken mij doen laten geloven. Ik heb altijd gedacht al lang moeder te zijn, maar ook deze verjaardag word ik wakker zonder kind in mijn buik of een kindje die mij wakker maakt met een ontbijtje op bed met de lieve woorden “gefeliciteerd mama, Ik hou van jou”
Ook dit jaar vier ik mijn verjaardag zonder kindje. Ik voel me niet verdrietig, maar begin langzaam aan wel te beseffen dat er toch een reële kans in zit dat dit ook nooit zal gebeuren. Dit jaar zal ik op mijn 36ste zwanger worden van onze laatste cryo’s en bevallen op mijn 37ste of ik zal volgend jaar op mijn verjaardag weer een jaartje ouder wakker worden en beseffen dat ik nooit mijn verjaardag zal vieren als moeder en heel even wil ik vandaag bij deze gedachte stil staan.
Toch besef ik me hoe gezegend ik ben met mijn relatie. Iemand zei ooit tegen mij sommige mensen hebben kinderen, maar zijn niet gelukkig binnen hun relatie en ze heeft gelijk als ik zou moeten kiezen tussen die 2 dan zou ik voor mijn relatie kiezen. Ik ben zo gezegend dat ik mijn soulmate heb ontmoet en de rest van ons leven met hem mag ga delen. Hij vult mij aan en haalt het beste bij mij naar boven. We hebben (eindelijk door onze pauze weer) heerlijke sex, humor is zo belangrijk binnen onze relatie en het zorgen voor elkaar. We verrassen elkaar regelmatig en blijven moeite doen voor elkaar ondanks dat we bijna 9 jaar samen zijn ben ik nog steeds met momenten zo verliefd op hem. Hij is romantisch net als ik en we kunnen goed praten over alles en zijn hierdoor echt een team samen. Samen staan we sterk en kunnen we de hele wereld aan. Dat gevoel is een onwijs fijn gevoel om te hebben samen. Ik voel me zo gezegend met deze relatie, want ik besef me elke dag heel goed dat niet iedereen het geluk heeft om zijn soulmate te ontmoeten of nu met zijn soulmate te mogen zijn en zijn/haar leven hier mee te delen. Ik ga over 4,5 maand mijn Ja woord (opnieuw) geven en we gaan daarna een droomreis maken naar Zanzibar waar ze prachtige bounty stranden hebben. We gaan daarna om de maand op honeymoon en elke keer een reis maken naar een ander land en daar opnieuw ons JA woord geven in onze trouwkleding. Iets waar ik na jaren ziek zijn, een herstel van een aantal jaren en daarna gelijk door met IUI en IVF onwijs naar uit kijk. Even niet meer hoeven vechten, maar vooral genieten van het leven. De afgelopen bijna 9 jaar is een rollercoaster geweest en ik ben moe van het vechten. Mijn gezondheid is weer erg achteruit gegaan. Mijn bijnieren blijken erg uit balans en dit komt door langdurige stress. Mijn lichaam was nog niet genoeg hersteld van een zware operatie en ik ging gelijk door in een nieuwe rollercoaster van stress, hormonen en teleurstellingen want de tijd tikte door en ik werd er niet jonger op (net als mijn eitjes). Hoe groot mijn verlangen ook is naar een klein wondertje in mijn buik, ik merk dat we steeds meer verlangen naar rust en dat we niet meer hoeven te vechten en ik vooral verlang naar een goede gezondheid. Langzaam aan besef ik me steeds meer dat ondanks dat ons leven er heel anders uit zou gaan zien en het lege kamertje die we hebben sinds we daar wonen (wat wij nog steeds de kinderkamer noemen) nooit vervuld zal worden met een klein wondertje en de kans groot is dat we nooit ouders zullen worden. Toch denk ik steeds vaker dat we zonder kindje heel gelukkig kunnen zijn. Ik wil zo graag weer energie hebben en een gezond lijf, zodat ik niet altijd rekening hoef te houden dat ik snel moe ben. Ik wil gewoon weer leren genieten hoe mooi het leven kan zijn. Alle stress uit mijn lijf en zelf weer kind kunnen zijn, want door de langdurige rollercoaster weet ik niet goed meer hoe ik me echt moet ontspannen.
Gisteren nam mijn verloofde mij als verrassing mee naar een hotel en vanochtend werd ik wakker met allemaal slingers in onze kamer en met een glimlach op mijn gezicht. We gaan vandaag heerlijk ontspannen bij de wellness en in de avond uit eten. Het is zo fijn om te genieten van de rust en vooral van elkaar. En heel langzaam begin ik te beseffen dat ondanks dat het een heel ander leven zal zijn dan we in gedachte hadden, dit ook een heel mooi leven kan zijn en dat ik me langzaam aan het voorbereiden ben op een leven zonder kind. Dus vandaag zal ik mijn kaarsjes uitblazen en voor het eerst sinds jaren zal ik niet wensen om een gezond kindje in mijn buik te mogen voelen groeien, maar wens ik een goede gezondheid en een leven vol liefde, geluk en vooral weer genieten van de mooie dingen in het leven
Als zwanger worden niet vanzelf gaat 